Ook op Internet moet men het auteursrecht eerbiedigen. Het Nederlandse bedrijfsleven, maar ook de consument, heeft een nieuw speeltje: Internet. Dit communicatiemedium groeit zeer snel in omvang en gebruik, zodat de angst om achter te blijven bij velen lijkt toe te slaan. Het bewandelen van de elektronische snelweg is echter niet zonder gevaar. Een tijdje ‘surfen’ op het Web leert dat een groot aantal aanbieders van diensten zich commercieel profileert; vaak door middel van teksten en graphics, maar ook door bewegende beelden met bijbehorend geluid. Velen lijken echter te vergeten, dat ook op Internet de regels van het auteursrecht gelden, zij het dat deze in de praktijk moeilijk controleerbaar en lastig te handhaven zijn. Het uitgangspunt is gelukkig eenvoudig. Wie de Internet-gebruiker wil vergasten op informatie, in welke vorm dan ook, zal moeten onderzoeken of die informatie wel vrijelijk openbaar mag worden gemaakt. Zo’n onderzoek komt weinig voor, waardoor de publicatie op Internet kan resulteren in het plegen van een misdrijf.
Een auteursrechthebbende kan daar zelfstandig, of middels een organisatie die hem vertegenwoordigt, tegen optreden. Hij zou bijvoorbeeld afdracht van genoten winst kunnen vorderen, voorzover deze winst (mede) voortvloeit uit de gemaakte inbreuk. Het behoeft weinig betoog dat dit, afhankelijk van de mate en duur van de inbreuk, flink in de papieren kan lopen. Het advies luidt dus om zorgvuldig te werk te gaan. Alles wat op Internet te zien is behoeft de toestemming van de auteursrechthebbenden, ook al is het werk al eens eerder openbaar gemaakt of verveelvoudigd. Soms kan deze toestemming verkregen worden via speciale rechtenorganisaties, zoals Buma/ Stemra of Beeldrecht. Meestal echter zal de individuele maker/auteur gepolst moeten worden. Een klakkeloos overnemen van bestaand materiaal is in beginsel niet toegestaan.
juli 1996