In een recent arrest heeft de Hoge Raad bepaald dat een werkgever niet in alle gevallen een zogenaamd reintegratieplan aan de rechter hoeft te overleggen bij een verzoekschrift tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst met een zieke werknemer. Hiermee zijn de mogelijkheden voor werkgevers verruimd om werknemers te ontslaan die zich ziek hebben gemeld.
Sinds de invoering van de Wet Flexibiliteit en Zekerheid kent de wet de bepaling dat de werkgever, die de arbeidsovereenkomst met een zieke werknemer wenst te laten ontbinden, eerst een door het Lisv (Landelijk instituut sociale verzekeringen) getoetst reïntegratieplan dient te overleggen. Laat de werkgever dat achterwege, dan dient de werkgever door de rechter niet ontvankelijk te worden verklaard, zo bepaalt de wet.
In de praktijk heeft deze bepaling tot vele onduidelijke en onbevredigende situaties geleid.
Uitspraak Hoge Raad
In een op 20 september 2000 gewezen arrest heeft de Hoge Raad bepaald dat het verzoek van een werkgever tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst met een zieke werknemer door de rechter kan worden toegewezen in het geval de werknemer stelselmatig nalaat de werkgever in staat te stellen te beoordelen of hij werkelijk ziek is.
Ook bij andere situaties
Belangrijk is dat de Hoge Raad daaraan nog toevoegt dat zich ook andere situaties kunnen voordoen waarbij een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst wordt toegewezen, ondanks dat er geen reïntegratieplan aan de rechter is overlegd. In de praktijk zal moeten blijken in welke bijzondere gevallen het reïntegratieplan achterwege kan blijven. In ieder geval is er in de jurisprudentie een bres geslagen in de sinds 1 januari 1999 ingevoerde en sindsdien sterk bekritiseerde wetsbepaling.
november 2000