De Tweede Kamer heeft ingestemd met de vrijwel gehele afschaffing van de Ziektewet. Voordat dit voorstel wet wordt, zal het ook nog door de Eerste Kamer moeten worden aangenomen. Men verwacht dat dit wel zal gebeuren, maar niet vóór 1 januari 1996. Tegelijkertijd worden er een aantal bepalingen in het arbeidsrecht opgenomen, die de gevolgen van het verdwijnen van de wet bij de werkgever leggen. De kern van de nieuwe regeling is dat er geen collectieve verzekering voor het eerste ziektejaar meer zal bestaan. De werkgever moet in plaats daarvan gedurende het eerste ziektejaar 70% van het loon doorbetalen. Hij kan dit risico verzekeren bij een particuliere verzekeringsmaatschappij. Kleine en middelgrote werkgevers zullen daar niet aan ontkomen. Het risico zal voor deze categorie bedrijven te groot zijn om zelf te dragen. Zolang de arbeidsovereenkomst niet rechtsgeldig is beëindigd en de werkgever dus loon moet betalen, moet hij in beginsel ook het ziekengeld betalen. Als er geen loonbetalingsverplichting van de werkgever meer bestaat, kan de werknemer aanspraak maken op een ziektewetuitkering. Dit kan het geval zijn als de arbeidsovereenkomst tijdens ziekte eindigt, bijvoorbeeld bij afloop van een tijdelijk contract, maar ook wanneer het om uitzendkrachten gaat. De werknemer heeft in dat geval alsnog voor de rest van het ziektejaar recht op een ziektewetuitkering van de bedrijfsvereniging. De Ziektewet blijft voor deze situatie als vangnet bestaan.
Bij misbruik van de vangnet-regeling, bijvoorbeeld door een akkoordje tussen werknemer en werkgever, betaalt de bedrijfsvereniging geen ziekengeld aan de werknemer. Bij twijfel of er wel een verplichting tot loondoorbetaling bestaat, bijvoorbeeld in geval van een flexibele arbeidsrelatie, wordt evenmin ziekengeld betaald. Dan moet de werknemer dus de werkgever aanspreken tot doorbetaling van loon. De Ziektewet blijft ook bestaan als vangnet voor onder andere zieke werklozen. Bovendien betaalt de Ziektewet de uitkering tijdens het zwangerschaps- en bevallingsverlof en ook tijdens eventuele ziekte die daardoor is ontstaan.De particuliere verzekeraars hebben zich bereid verklaard een verzekering af te sluiten waarbij de premie niet hoger zal zijn dan 2,5 maal het bedrijfstakrisico. Bij collectieve contracten zullen alle werknemers worden geaccepteerd, zonder selectie op individuele werknemers. Deze toegankelijkheid wordt alleen gegarandeerd voor een periode van zes maanden na invoering van de wet en voor nieuw beginnende bedrijven. De contr”le op arbeidsongeschiktheid kan globaal op dezelfde manier plaatsvinden als nu gebeurt tijdens de eigen risico periode. Bij verschil van mening over de arbeidsgeschiktheid kan de bedrijfsvereniging om een second opinion gevraagd worden. Uiteindelijk kan de werknemer het conflict via een vordering tot loonbetaling aanhangig maken bij de kantonrechter.
december 1995